Nadmierna potliwość
Nadmierna potliwość (Hyperhidrosis) jest następstwem nadaktywności gruczołów potowych. Prawidłowo funkcjonujące gruczoły potowe wydzielają ok. 0,8-1 litra potu dziennie. Ilość ta nie jest jednak stała i może zwiększać się pod wpływem różnych bodźców.
Pot wydalany jest przez gruczoły potowe, których przewody wyprowadzające wodę uchodzą na powierzchni naskórka. Wyróżniamy dwa rodzaje tych gruczołów:
• ekrynowe - małe, rozsiane po całej skórze; jest ich około 3 mln.; wydzielany przez nie pot jest bezbarwny i bezwonny i ma zasadnicze znaczenie w procesie termoregulacji;
• apokrynowe - większe, mniej liczne, umiejscowione w okolicach pach, pachwinach i okolicach narządów płciowych. Ich czynność rozpoczyna się w procesie dojrzewania. Wydzielają one mętny, lepki, obfity w lipidy pot o bardzo intensywnym zapachu.
Nadmierna potliwośc występuje najczęściej w obrębie twarzy , pach , dłoni , okolic intymnych i stóp.
Proces leczenia natpotliwości polega na miejscowej iniekcji toksyny botulinowej.
Przy użyciu bardzo cienkiej igły, lekarz wstrzykuje małą objętość (0.1-0.2 ml) roztworu toksyny botulinowej w kilkudziesieciu punktach oddalonych od siebie o 1 cm, pokrywajac równomiernie okolicę obu pach.
Sesja leczenia trwa około 30 minut. Po wstrzyknięciu do skóry niewielkiej dawki, preparatu blokowane jest działanie nerwów, które zaopatrują gruczoły wydzielania zewnętrznego.
Przeciwwskazania:
- ciąża
- karmienie piersią
- choroby nowotworowe
- choroby autoimmunologiczne
- alergia na toksynę botulinową typu A
- choroby płytki nerwowo-mięśniowej ( miastenia gravis, stwardnienie zanikowe boczne, zespół Lamberta-Eatona )
- przyjmowanie antybiotyków amino glikozydowych ( np. gentamycyna )